|
Художник Акоп Коджоян |
ԾԱՌԵՐԸ ԾԱՂԿՈՒՄ ԵՆ
Դու դրախտի փերի, սիրովդ եմ ապրում,
Քեզանից սեր առնել, միշտ եմ փափագում,
Անքուն անդադար, ես քեզ եմ կանչում,
Ոտքիդ տեղերն են ծաղկում, կանաչում:
Երկնային հրեշտակ,
Դու իմ երազն ես,
Քեզնով եմ ապրում,
Սրտիս մուրազն ես,
Ծառերը ծաղկում են,
Տարին մեկ անգամ,
Բայց դու գարունն ես,
Հավերժ անթառամ:
Անցնում են կյանքիս, ջահել օրերը,
Պայծառ է մնում քո ազնիվ սերը,
Ես քո սիրածն եմ, ինձ մի' չարչարի,
Եկ, կյանքիս կյանք բեր, քո սրտով բարի:
Աշխարհն է ծաղկում քո մի ծիծաղից,
Միայն Աշոտիս դու տվիր թախիծ,
Թևերիդ մատաղ, մի զմրուխտ ղուշ ես,
Դու գիշեր չունես, միշտ արշալույս ես:
Երկնային հրեշտակ,
Դու իմ երազն ես,
Քեզնով եմ ապրում,
Սրտիս մուրազն ես,
Ծառերը ծաղկում են,
Տարին մեկ անգամ,
Բայց դու գարունն ես,
Հավերժ անթառամ:
Նոտագրությունը` Հովհ. Բադալյանի